Przekładnia stożkowa Revacycle
Ponieważ obwiedniowe metody obróbki stożkowych kół zębatych okazały się niewystarczająco wydajne, została wprowadzona przez Gleason metoda kształtowa „Revacycle" polegająca na przeciąganiu wrębu przeciągaczem obrotowym. Koła wykonane wg tej metody znalazły zastosowanie przede wszystkim w dyferencjałach samochodowych jako satelity i koronki.
Dzięki zastosowaniu obrotowego przeciągacza czas wykonania jednego wrębu (a w konsekwencji całego koła) znakomicie się zmniejszył do minimum (ok. 2,5 do 3,5 sek na wrąb) przy uzyskaniu bardzo gładkiej powierzchni.
Ponieważ przeciągacz obrotowy jest bardzo drogi, zaistniała konieczność stworzenia takiego systemu uzębienia i zazębienia, aby można było to narzędzie wykorzystać jak najlepiej.
Na rysunku wykazano różnicę między zazębieniem ewolwentowym i kołowo-łukowym. G1G2 jest linią przyporu zazębienia ewolwentowego, przy czym punkty G1 i G2 są punktami środkowymi krzywizny zarysów na okręgach podziałowych. Krzywizna zarysów kołowych jest tak obrana, że ich środki mieszczą się w punktach M1 i M2 leżących również na linii przyporu G1G2.
Dzięki zastosowaniu obrotowego przeciągacza czas wykonania jednego wrębu (a w konsekwencji całego koła) znakomicie się zmniejszył do minimum (ok. 2,5 do 3,5 sek na wrąb) przy uzyskaniu bardzo gładkiej powierzchni.
Ponieważ przeciągacz obrotowy jest bardzo drogi, zaistniała konieczność stworzenia takiego systemu uzębienia i zazębienia, aby można było to narzędzie wykorzystać jak najlepiej.
Na rysunku wykazano różnicę między zazębieniem ewolwentowym i kołowo-łukowym. G1G2 jest linią przyporu zazębienia ewolwentowego, przy czym punkty G1 i G2 są punktami środkowymi krzywizny zarysów na okręgach podziałowych. Krzywizna zarysów kołowych jest tak obrana, że ich środki mieszczą się w punktach M1 i M2 leżących również na linii przyporu G1G2.