Stożkowe przekładnie czołowe o zębach prostych i skośnych (śrubowych)
Uwagi ogólne
Wspólną cechą charakterystyczną stożkowych kół zębatych zarówno o zębach prostych, jak i skośnych jest to, że na ogół mają zęby normalne, tj. y = 1. Zęby normalne przyjęto w celu uzyskania jak największego stopnia pokrycia, który decyduje o pewności zazębienia.
Musimy tu stwierdzić, że poprawne wykonanie stożkowych kół zębatych, a szczególnie o zębach prostych lub skośnych, jest dość trudne. Jednakże nie tylko wykonanie nastręcza trudności, lecz również montaż musi być przeprowadzony bardzó starannie.
Korzystnie jest też zapewnić jednakowy luz wierzchołkowy na całej długości zęba (szerokości wieńca zębatego), gdyż przez to można dać większy promień zaokrąglenia ostrzu narzędzia między ostrzem bocznym i wierzchołkowym.
Dzięki temu uzyskuje się również większy promień linii przejściowej między dnem wrębu i bokiem zęba w kole, co wpływa korzystnie na wytrzymałość zęba. Luz ten uzyskuje się przez zwiększenie kąta stożka wierzchołkowego.
Niezależnie od tego musimy stwierdzić, że o poprawności pracy przekładni stożkowej decyduje w dużym stopniu staranność wykonania otworów pod łożyska w skrzynce, tak aby osie ich przecinały się w jednym punkcie.
Wreszcie musimy zwrócić uwagę, że wałki, na których są osadzone stożkowe koła uginają się pod działaniem siły obwodowej, wskutek czego ślady dolegania zębów przesuwają się, a więc poprawna praca przekładni stożkowej o zębach prostych lub skośnych jest niemożliwa. Dlatego też przekładnie te znajdują zastosowanie w przypadku przenoszenia niedużych sił i przy niedużych prędkościach.
Wspólną cechą charakterystyczną stożkowych kół zębatych zarówno o zębach prostych, jak i skośnych jest to, że na ogół mają zęby normalne, tj. y = 1. Zęby normalne przyjęto w celu uzyskania jak największego stopnia pokrycia, który decyduje o pewności zazębienia.
Musimy tu stwierdzić, że poprawne wykonanie stożkowych kół zębatych, a szczególnie o zębach prostych lub skośnych, jest dość trudne. Jednakże nie tylko wykonanie nastręcza trudności, lecz również montaż musi być przeprowadzony bardzó starannie.
Korzystnie jest też zapewnić jednakowy luz wierzchołkowy na całej długości zęba (szerokości wieńca zębatego), gdyż przez to można dać większy promień zaokrąglenia ostrzu narzędzia między ostrzem bocznym i wierzchołkowym.
Dzięki temu uzyskuje się również większy promień linii przejściowej między dnem wrębu i bokiem zęba w kole, co wpływa korzystnie na wytrzymałość zęba. Luz ten uzyskuje się przez zwiększenie kąta stożka wierzchołkowego.
Niezależnie od tego musimy stwierdzić, że o poprawności pracy przekładni stożkowej decyduje w dużym stopniu staranność wykonania otworów pod łożyska w skrzynce, tak aby osie ich przecinały się w jednym punkcie.
Wreszcie musimy zwrócić uwagę, że wałki, na których są osadzone stożkowe koła uginają się pod działaniem siły obwodowej, wskutek czego ślady dolegania zębów przesuwają się, a więc poprawna praca przekładni stożkowej o zębach prostych lub skośnych jest niemożliwa. Dlatego też przekładnie te znajdują zastosowanie w przypadku przenoszenia niedużych sił i przy niedużych prędkościach.