Zależności geometryczne w przekładniach stożkowych

Zależności geometryczne w przekładniach stożkowych o zębach prostych nacinanych głowicami tarczowymi

Wszystkie ośrodki zajmujące się projektowaniem i technologią uzębienia przekładni stożkowych opracowały metodykę obliczeń i metody wykonywania kół stożkowych o zębach prostych głowicami tarczowymi. Wszystkie metody nacinania uzębienia są w zasadzie identyczne, zaś różnice polegają jedynie na rozwiązaniu konstrukcyjnym narzędzi. Metody nacinania uzębienia przy zastosowaniu głowic tarczowych polegają na obwiedniowym uzyskiwaniu zarysu zęba, przy obejmowaniu przez narzędzie całej szerokości wieńca zębatego. Przekładnie wykonywane przez frezowanie obwiedniowe wg metod: GIeason-CONIFLEX, Modul-KONVOID i Klingelnberg-SVEROID mają geometrię kół stożkowych o zębach prostych wykonywanych metodą strugania. Koła stożkowe o zębach prostych przeznaczone do przenoszenia średnich prędkości obrotowych mają proporcje zębów takie same, jak przekładnie wykonywane przez struganie.

Przekładnie stożkowe przeznaczone do mechanizmów różnicowych w pojazdach, wykonywane przez frezowanie narzędziami tarczowymi, mają zmniejszoną czynną wysokość zęba i kąty przypora 22,5° lub 25°. Przy wprowadzeniu współczynnika wysokości zęba y = 0,8 wzór do określania czynnej wysokości przybiera postać

h = 1,6mt

Istota beczkowania polega na kształtowaniu bocznej powierzchni zębów wklęsłymi powierzchniami stożkowymi, tworzonymi przez krawędzie tnące noży będących w ruchu obrotowym.

Drukuj