Konstrukcja przekładni stożkowych
Proporcje i wielkości geometryczne przekładni stożkowych o zębach prostych
Zasady projektowania. Przekładnie stożkowe o zębach prostych stosowane są głównie do przenoszenia napędu przy małych prędkościach obwodowych do 3 m/s i prędkościach obrotowych koła napędzającego do 1000 obr/min. Przekładnie stożkowe o zębach prostych są bardzo wrażliwe na prawidłowość montażu i deformacje samych kół, wałów, łożysk i korpusów powstałe w wyniku obciążenia. W celu zapobiegania nieprawidłowej współpracy kół pod obciążeniem wszystkie współczesne konstrukcje przekładni stożkowych o zębach prostych są wykonywane przy wprowadzeniu beczkowatości wzdłużnej. Występują dwie zasadnicze koncepcje rozwiązania przekładni stożkowych: przekładnie o stałym luzie promieniowym oraz o zmiennym luzie promieniowym. Przekładnie o zmiennym luzie promieniowym wzdłuż tworzącej są stosowane przez firmy Heiden-reich-Harbeck, Billgramm oraz częściowo WMW Moduł. Przekładnie stożkowe o stałym luzie promieniowym są projektowane i wykonywane w oparciu o systemy Gleasona, Oerlikon, Klingelnberga i ENIMS.
Generalnie przekładnia stożkowa może być dla określenia proporcji zębów zastąpiona ekwiwalentną przekładnią walcową.
Ustalenia ogólne
Szerokość wieńca zębatego. Podstawową wielkością kół stożkowych warunkującą prawidłowe wykonanie uzębienia jest szerokość wieńca zębatego b.
Liczby zębów. Przyjmowanie większych liczb zębów prowadzi do zwiększenia odporności przekładni na zużycie, ale stroną ujemną w tym przypadku jest zmniejszenie krzywizny ich zarysów. Jeżeli krzywizna zarysu obydwu kół pary stożkowej jest mała, to przy niedokładnościach obróbki uzębienia występuje kontakt krawędziowy, co powoduje podwyższenie głośności pracy przekładni. Przyjmowanie liczby zębów zębnika na ogół oparte jest na zależności empirycznej, np.
Przekładnie stożkowe podlegające obróbce cieplnej i przeznaczone do docierania jako obróbki wykańczającej powinny mieć tak dobrane liczby zębów zębnika i koła, aby nie miały wspólnych podzielników.
Przekładnie precyzyjne, od których wymagane jest bardzo dokładne przekazywanie ruchu obrotowego, powinny mieć dobierane liczby zębów koła i zębnika w ten sposób, aby ich stosunki były całkowitymi krotnościami 1, 2, 3, 4 itd.
Zasady projektowania. Przekładnie stożkowe o zębach prostych stosowane są głównie do przenoszenia napędu przy małych prędkościach obwodowych do 3 m/s i prędkościach obrotowych koła napędzającego do 1000 obr/min. Przekładnie stożkowe o zębach prostych są bardzo wrażliwe na prawidłowość montażu i deformacje samych kół, wałów, łożysk i korpusów powstałe w wyniku obciążenia. W celu zapobiegania nieprawidłowej współpracy kół pod obciążeniem wszystkie współczesne konstrukcje przekładni stożkowych o zębach prostych są wykonywane przy wprowadzeniu beczkowatości wzdłużnej. Występują dwie zasadnicze koncepcje rozwiązania przekładni stożkowych: przekładnie o stałym luzie promieniowym oraz o zmiennym luzie promieniowym. Przekładnie o zmiennym luzie promieniowym wzdłuż tworzącej są stosowane przez firmy Heiden-reich-Harbeck, Billgramm oraz częściowo WMW Moduł. Przekładnie stożkowe o stałym luzie promieniowym są projektowane i wykonywane w oparciu o systemy Gleasona, Oerlikon, Klingelnberga i ENIMS.
Generalnie przekładnia stożkowa może być dla określenia proporcji zębów zastąpiona ekwiwalentną przekładnią walcową.
Ustalenia ogólne
Szerokość wieńca zębatego. Podstawową wielkością kół stożkowych warunkującą prawidłowe wykonanie uzębienia jest szerokość wieńca zębatego b.
Liczby zębów. Przyjmowanie większych liczb zębów prowadzi do zwiększenia odporności przekładni na zużycie, ale stroną ujemną w tym przypadku jest zmniejszenie krzywizny ich zarysów. Jeżeli krzywizna zarysu obydwu kół pary stożkowej jest mała, to przy niedokładnościach obróbki uzębienia występuje kontakt krawędziowy, co powoduje podwyższenie głośności pracy przekładni. Przyjmowanie liczby zębów zębnika na ogół oparte jest na zależności empirycznej, np.
Przekładnie stożkowe podlegające obróbce cieplnej i przeznaczone do docierania jako obróbki wykańczającej powinny mieć tak dobrane liczby zębów zębnika i koła, aby nie miały wspólnych podzielników.
Przekładnie precyzyjne, od których wymagane jest bardzo dokładne przekazywanie ruchu obrotowego, powinny mieć dobierane liczby zębów koła i zębnika w ten sposób, aby ich stosunki były całkowitymi krotnościami 1, 2, 3, 4 itd.