Układ odniesienia przekładni stożkowych i hipoidalnych
Układ odniesienia stosowany dla określania wielkości geometrycznych przekładni stożkowych i hipoidalnych.
Określanie wielkości geometrycznych związanych z kształtem wzdłużnym zęba dokonywane jest w przekładniach stożkowych i hipoidalnych w odniesieniu do tzw. płaskiej zębatki pierścieniowej, tzn. koła o kącie stożka = 90°. Wymiary zęba, tzn. jego wysokość i grubość, są określane w płaszczyznach: normalnej do linii zęba i normalnej do tworzącej zębatki pierścieniowej.
Układ odniesienia stosowany do obliczeń geometrycznych ilustruje rysunek, na którym podano jednocześnie podstawowe oznaczenia i terminologię stosowaną w geometrii kół stożkowych i hipoidalnych.
Określanie wielkości geometrycznych związanych z kształtem wzdłużnym zęba dokonywane jest w przekładniach stożkowych i hipoidalnych w odniesieniu do tzw. płaskiej zębatki pierścieniowej, tzn. koła o kącie stożka = 90°. Wymiary zęba, tzn. jego wysokość i grubość, są określane w płaszczyznach: normalnej do linii zęba i normalnej do tworzącej zębatki pierścieniowej.
Układ odniesienia stosowany do obliczeń geometrycznych ilustruje rysunek, na którym podano jednocześnie podstawowe oznaczenia i terminologię stosowaną w geometrii kół stożkowych i hipoidalnych.