Metoda SPIRAC-SPIROFLEX

Metoda SPIRAC-SPIROFLEX stosowana jest w przypadku obróbki uzębienia przekładni stożkowych typu G. W metodzie tej zastąpiono kinematyczny sposób wzdłużnego beczkowania zębów uzyskiwaniem beczkowatości przez pochylanie osi wrzeciona narzędziowego. Ponieważ elementem kształtującym w metodzie SPIROFLEX jest stożek, przejście do metody kształtowo-obwiedniowej SPIRAC-SPIROFLEX wymaga dodatkowego pochylenia osi wrzeciona narzędziowego, w płaszczyźnie osiowej zębatki koronowej. Stożek kształtujący o zmienionym kącie wierzchołkowym, którego zęby wyobrażane są przez noże głowicy pozwala na uzyskiwanie modyfikowanych zarysów zębów zębnika.

Zwiększenie pochylenia osi wrzeciona narzędziowego wymaga obrabiarki, której kąt pochylenia osi głowicy nożowej jest dla przeciętnych przełożeń równy xM = 30°. Z obrabiarek produkowanych przez firmę Oerlikon do tego celu jest przewidziana maszyna Sil. Obróbka koła wymaga znacznie mniejszych kątów pochylenia osi głowicy nożowej i może być realizowana zależnie od wielkości przekładni na obrabiarkach SKM1 lub SM3.

Obróbka zębnika.

Obliczenia ustawcze do obróbki zębnika metodą SPIRAC-SPIRO-FLEX przeprowadzane są w analogiczny sposób, jak dla metody SPIROFLEX. Różnica polega jedynie na tym, że pochylenie osi wrzeciona narzędziowego w płaszczyźnie osiowej kołyski zawierającej punkt obliczeniowy i tworzącą stożka kształtującego — musi uwzględniać dodatkowo kąt stożka podziałowego zębnika. W wyniku stosowania korekcji konstrukcyjnej stożka stóp (dla uzyskania możliwości podparcia zębnika łożyskiem przednim) pochylenie beczkujące wrzeciona narzędziowego wynosi. 

Drukuj