Obliczenia przekładni ślimakowych

Przekładnie ślimakowe mogą spełniać w obrabiarkach różne zadania. Ze względu na spełniane zadania, warunki pracy i stawiane wymagania można wyodrębnić następujące cztery grupy przekładni ślimakowych:

1) przekładnie ślimakowe napędu ruchów głównych oraz wszelkie inne przeznaczone do pracy nieprzerwanej przy dużych obciążeniach i prędkościach obrotowych (np. w napędach przenośników łańcuchowych, transporterów wiórów itp.); są to tzw. przekładnie wysokosprawne;

2) przekładnie ślimakowe napędu ruchów posuwowych, pracujące przy małych prędkościach obrotowych, ale w gorszych warunkach smarowania niż przekładnie grupy poprzedniej, umieszczane przeważnie w końcowej części łańcucha kinematycznego posuwów;

3) przekładnie ślimakowe przeznaczone do pracy krótkotrwałej, poddane dużym obciążeniom w ciągu krótkiego czasu, np. w napędach mechanizmów zaciskowych, w napędach szybkich przesuwów itp.;

4) przekładnie ślimakowe ruchów odtaczania, stosowane przeważnie w obrabiarkach do uzębień, charakteryzujące się długotrwałą pracą, ale przenoszące na ogół niewielką moc; o konstrukcji i wykonaniu tych przekładni decydują przede wszystkim względy dokładności (dokładność wykonania uzębienia, usuwanie luzów).

W związku z różnymi warunkami pracy i wymaganiami zakres obliczeń i niektóre kryteria doboru wymiarów w poszczególnych grupach przekładni różnią się między sobą. 

Drukuj