Wybór typu zęba i kąta przyporu
Do nacinania zębów w walcowych kołach zębatych stosuje się narzędzia bardzo kosztownie, przy czym wymilary zębów narzędzia zależą ściśle od nominalnego modułu, typu zęba i nominalnego kąta przyporu nacinanego koła. Stąd to wynika konieczność ograniczenia ilości znormalizowanych modułów, typu zębów oraz kąta przyporu, aby utrzymywać na składzie jiak najmniejszą ilość narzędzi.
Przy wyborze najkorzystniejszego typu zęba oraz kąta przyporu musimy mieć na uwadze: wielkość stopnia pokrycia, najmniejszą ilość zębów bez podcięcia (graniczną ilość zębów), wielkość właściwego- poślizgu, uginanie się zębów, wytrzymałość na zginanie i na docisk powierzchniowy.
Z dotychczasowych rozważań wynika, że stopień pokrycia jest tym większy:
a) im większy będzie współczynnik y wysokości zęba;
b) im jest mniejszy kąt przyporu;
Ponieważ, teoretycznie rozumując, przy większym stopniu pokrycia siły działające na zęby rozkładają się na większą ilość zębów, przeto przemawiałoby wszystko za tym, aby z jednej strony zastosować zęby wysokie, a z drugiej jak najmniejszy kąt przyporu.
W tym przekonaniu utrzymuje nas również fakt mniejszego uginania się zębów wyższych i o małym kącie przyporu.
Jeżeli jednak weźmiemy pod uwagę graniczną ilość zębów, wówczas zagadnienie przedstawia się odwrotnie. Graniczna ilość zębów bowiem jest tym mniejsza, im niższe są zęby i im większy kąt przyporu.
Przy wyborze najkorzystniejszego typu zęba oraz kąta przyporu musimy mieć na uwadze: wielkość stopnia pokrycia, najmniejszą ilość zębów bez podcięcia (graniczną ilość zębów), wielkość właściwego- poślizgu, uginanie się zębów, wytrzymałość na zginanie i na docisk powierzchniowy.
Z dotychczasowych rozważań wynika, że stopień pokrycia jest tym większy:
a) im większy będzie współczynnik y wysokości zęba;
b) im jest mniejszy kąt przyporu;
Ponieważ, teoretycznie rozumując, przy większym stopniu pokrycia siły działające na zęby rozkładają się na większą ilość zębów, przeto przemawiałoby wszystko za tym, aby z jednej strony zastosować zęby wysokie, a z drugiej jak najmniejszy kąt przyporu.
W tym przekonaniu utrzymuje nas również fakt mniejszego uginania się zębów wyższych i o małym kącie przyporu.
Jeżeli jednak weźmiemy pod uwagę graniczną ilość zębów, wówczas zagadnienie przedstawia się odwrotnie. Graniczna ilość zębów bowiem jest tym mniejsza, im niższe są zęby i im większy kąt przyporu.