Ślimaki dwuskokowe wykorzystywane w przekładniach.

Jedną z metod regulowania luzu międzyzębnego (z możliwością zmniejszenia go do minimum równego zeru) jest zastosowanie ślimaka dwuskokowego. W ślimaku dwuskokowym róźnoimienne strony zębów mają różne skoki. Tym samym grubość zęba takiego ślimaka jest zmienna, a osiowy jego przesuw pozwala regulować luz międzyzębny.

Przy unieruchomionej ślimacznicy przesuw osiowy ślimaka musi być zastąpiony ruchem śrubowym, czyli wkręcaniem ślimaka w ślimacznicę. Jednemu obrotowi ślimaka towarzyszy wtedy przesunięcie osiowe o wielkość skoku. Tym samym jednemu obrotowi ślimaka dwuskokowego przy unieruchomionej ślimacznicy towarzyszy zmiana luzu międzyzębnego o wielkość równą różnicy skoków po obu stronach zęba ślimacznicy.

Różnica skoków po obu stronach zębów ślimaka charakteryzuje tzw. czułość regulacji luzu, to znaczy dokładność, z jaką można nastawić luz międzyzębny. Czułość regulacji luzu jest tym większa, im mniejsza jest różnica skoków. Zakresem regulacji luzu międzyzębnego nazywa się największą różnicę luzu przed i po regulacji.

Istnieje ścisły związek między czułością regulacji, przesuwem osiowym ślimaka oraz zakresem regulacji. Dla określonego zakresu regulacji przesuw osiowy ślimaka musi być przynajmniej tyle razy większy od mniejszego skoku linii jednej strony zęba, ile razy zakres regulacji luzu jest większy od różnicy skoków po obu stronach zęba.